Historia
Historia stolarstwa w rodzinie Bieniek
„W naszej rodzinie stolarstwo płynie we krwi, od co najmniej trzech pokoleń”
Zygmunt Bieniek urodzony w 1918 r. w Rozalinie (60 km. od Warszawy), był synem rolnika i skończył 4 klasy podstawowe w pobliskiej szkole. Kończąc swoją edukację w wieku 12 lat w szopie obok rodzinnego domu, skonstruował własny stół stolarski na którym wykonywał pierwsze prace. Swoje hobby uprawiał w tajemnicy przed ojcem, ponieważ tradycją rodu było rolnictwo w którym pracowała cała rodzina, a każda para rąk była na wagę złota. W ówczesnych czasach małżeństwa dbały o liczne potomstwo w celu zapewnienia siły roboczej w gospodarstwie.
Lokalny rzemieślnik
Zygmunt oddawał się początkowo swojej pasji tylko w środy, gdy ojciec jeździł na targ w celu sprzedaży płodów rolnych. W 1937 r. dziewiętnastoletni Zygmunt zaczął świadczyć oficjalnie pierwsze usługi stolarsko-ciesielskie dla lokalnej społeczności. Wszystkie narzędzia wykonał samodzielnie, ponieważ w tamtym okresie dostęp do gotowych dłut, hebli, ścisków był bardzo utrudniony oraz kosztowny. Przy wyposażaniu stolarni niezbędny był dobry kontakt z lokalnym kowalem który zapewniał wszystkie niezbędne ostrza przyrządów stolarskich.
Samodzielnie wykonany warsztat Zygmunta
Pomysłowość dziadka zaskakuje do dzisiaj
Wszystkie narzędzia wykonywał osobiście
„Od samouka do stolarza”
Dziadek był bardzo zdolnym samoukiem i człowiekiem bez ograniczeń, wykonywał z drewna wszystko co było potrzebne w codziennym życiu. W dzisiejszym świecie istnieje masowa produkcja, w tamtych czasach zwykły człowiek mógł liczyć tylko na lokalnych rzemieślników. Zygmunt wykonywał elementy wozów konnych, narzędzia rolnicze, szczotki, trzonki siekier oraz wszystko czego potrzebowali klienci. W 1939 r. wybuchła wojna i dziadek zaprzestał oficjalnie swoich usług, ponieważ bał się pojmania i wywiezienia go do obozów pracy. Wojnę przeżył jako rolnik, ponieważ najważniejsze było zapewnienie bytu najbliższej rodzinie. Po wojnie w 1946 r. wziął ślub z Julianną Gawor, której rodzinna tradycja stolarska też miała swoje długoletnie korzenie. Zygmunt w czasach PRL prowadził gospodarstwo rolnicze oraz tak jak przed wojną świadczył usługi stolarskie dla okolicznych rolników.
Stanisław Bieniek obsługujący krajzege
Dwóch synów kontynuuje zawód ojca
Dziadek miał 3 synów Stanisława (ur. 1947 r.), Józefa (ur. 1951 r.) oraz Jana (ur. 1959 r.). Józef pozostał w domu rodzinnym prowadząc rolnictwo, natomiast Stanisław i Jan kontynuowali tradycję ucząc się w warszawskich szkołach zawodowych o profilu stolarskim. Stanisław Bieniek całe życie (kwiecień 1967 r. – grudzień 2002 r.) przepracował w Państwowych zakładach „Stolarka Wołomin”, gdzie zajmował różne stanowiska.
Niestety ojciec nie był fotografem tylko stolarzem.
Poniżej publikujemy pojedyncze zdjęcia realizacji stolarskich taty. Wśród znajomych, sąsiadów mamy mnóstwo jego realizacji które do dziś służą swoim użytkownikom.
Schody drewniane
Drewniana zabudowa poddasza
Meble w retro-stylu ratan
Zabudowa grzejników
Meble z litego drewna
